Kıyma bana...

Yerde yatıyordu öylece... Çaresizce elini uzattı önünde dikilen adama.. Yüzüne doğru bakmaya çalışıyordu... Ama ama, o kadar bitkin ve halsiz hissediyordu kendini...

Kanı çekiliyordu sanki.. ağzından çıkabilecek bir kaç kelime vardı daha fazla değil... neler söylemek istiyordu oysa.. Haykırmak, her şeyi anlatmak... çaresizliğin pençesinde ne söylenmesi gerekiyorsa anlatıyordu aslında ama.. sadece bir kaç kelime... ve birden dudaklarının arasından;

"Kıyma bana..."

Karşısında duran adam;

"Bana da kuşbaşı..."

Hönkgh!!