Bazen Olmuyor...

Şimdi bir yerlere çok kızdım.. geldim sinirimden evi toparladım - o kadar- ama bulaşıklara dokunmadım - o kadar da değil lan-

Neyse sonra bu blog sayfasının az takip edilmesinden de hareketle acaba ben her sesin anlamlılığı konusunda kendimi mi kandırıyorum didim.. Tabii bugün birine 1 saat kadar ne yapmak istediğimi anlatamadıktan sonra...Sonra;

"-Lan ne alakası var dümdür (bu çok ağır bi laf) zaten aklına estikçe yazıyorsun. Güzelim yaklaşımı *iktin bıraktın..şimdi gelmiş utanmadan kendini aklıyorsun. Tabii ki her sesin anlamı var.. anlamlandırmak istesin insan yeter." dedi iç ses..

Bu iç ses bazen kafamı açıyor ama genelde gereksiz bir şey olduğunu düşünüyorum.

O nedenle bu yazımı burada sonlandırıp, 2 satırlık ilk yazılarıma göz atmanız için sizi blog ile baş başa bırakıyorum. Bakın ne kadar çok şey anlatıyorlar.. satır satır yazmana, saatlerce konuşmana ne gerek var şimdi? gerektiğinde sayfalarca yaz, yıllarca konuş.. bana ne?