Sabah Sabah

Sabah kalkarken insan güzel bir gün bekler bazen… Ben bugün bir tane bekledim. Bekledim ama gelmedi. Biraz güneş olsa fena olmazdı. Bugün güneş olsun istedim ama arada bir yağmurlu günlerin olmasını da isterim. Bu o günün, nasıl güzel olacağını düşündüğüme göre değişir/değişiyor.

Anlıyor ki insan, istediğin şeye dikkat etmelisin. Bununla ilgili konuşman, hatta düşünmen bile fark edilebilir. Sonra olmaz. O yüzden arada bir istediğin şey ile ilgili “fake” atmalısın. -Bu kelimenin yerine koyabilecek Türkçe bir kelime bulamadım yalanına sığınıyorum ey insanlar. Çok acayip-

E-postalarımı biri bana sesli olarak okusun istiyorum kimi zaman. Aslında sadece gruplardan gelen e-postaları sesli okusa olur. E-posta okumak bazen çok zor oluyor. Bana e-posta atarken bir düşünceli insanın, o e-postayı sesli okuduğu bir kaydı ek olarak eklemesi ne kadar güzel olurdu. Ama yok… Olmuyor işte. Olursa bir gün, o insana teşekkür edeceğim. Bir kuru teşekkür yeter bana diyenler için.

Tarhana çorbasını sevmiyorum. Neden bilmiyorum ama o çorbayı sevmiyorum. Sevdiğim çorbalar benden hep uzaklaşıyor. Arıyorum, tarıyorum çorbaya ulaşamıyorum. Sonra o çorbayı özlüyorum. Bir gün bir bakıyorum o çorba… artık benimle değil. Bu beni çok üzüyor ama soran yok. Daha mı önemsiz bir acı bu? He?

Otobüs terminalleri garip yerler değil mi? Ben çok güzel olduklarını düşünüyorum. Bir yerden bir yere gitmek isteyen/giden insanlar hep orada buluşuyor. Hareket etmek ne güzel şey. Ben otobüsleri severim arkadaş…

Otobüse bindiğimde müzik dinlemek hoşuma gidiyor. Ama herkesin kulaklıklarını gördüğümde, sırayla o otobüsün içerisinde müzik dinlemekte olan herkesin dinlediği müziği duymak istiyorum. Radyo gibi, diğer insanların ne dinlediğini dinleyebilseydik otobüste… ne güzel olurdu.

Düşündüğümü her zaman söylemek istemiyorum. Ama birine düşündüğünü söylememek biraz götüm gibi geliyor hep. Öyle olunca, bunun güzel bir şey olduğunu düşünüyorum. Ama yapamıyorum. Bu karışıklığın hayatımda olmamasını istiyorum. Zaten götüm gibi bir şey.

Ayrılık acısı çeken insanları tanımak istiyorum. O tribal durumu çok seviyorum. Hepsi aynı gibi. Ama her birinin, en önemlisi gibi anlatılması çok güzel. Aslında değil lan… Öyle değil işte. Bunu söylemek istiyorum. Hepsi aynı… Sonra kendi kendime düşünüyorum, en ilginç olanları benim yaşadıklarım aslında. Sonra bakıyorum, ayıp ulan bana… İnsanın kendi düşündüğüne bile ters olması, ne zaman ne yapacağının bilinmediğine işaret. Ne bileyim lan işte öyle bir şey…

Gözüm üzerinde twitter. Bir yamuğunu yakalarsam seni çok fena yaparım.

Senin hakkında düşünüyorum. Neden bu yazıyı okuduğunu ve ne anladığını çok merak ediyorum. Aslında yazarken bir bok anlatmaya çalıştığımı düşünmüyorum. Ama yazdıysam bir şey anlatmak istiyorum değil mi? O zaman sen buradan bir anlam çıkartmaya çalışacaksın. Ne güzel dünya lan.. ohh!

Sıçmaların en güzeli sabah olanıdır. İşte bunun  gibi…

Ben gidiyorum.