Yüksüz

Her şeyin ortasında durup, durduğun yerden her şeyi görmek zor geldiğinde... Gözler kapanmaktan öteye geçemezken, ayaklar yürür ve eller taşır yükü...

Yüksüz olmanın sırrı, ortanın sadece senin için orta, bir başkası için kenar olduğunu bilmektir. Kenarın sırrıysa, bir başkasının geçemeyeceği yerin tam ortası olmasıdır. Sır dediğin şeyin kendisi, bilinen bir gerçekten başkası değildir oysa... Gerçeğin mezusu, hep hayal olabilme halidir... Eğer hayalin sadece senin bildiğin bir sır ise, durmak isteyeceği tek durak gerçek olabileceği yerdir. Bu devinim bir gün bitecekse, kişi kendisinden vazgeçmek üzeredir. Kişi kendinden vazgeçmek üzereyse bir yükü vardır. Bu yükün kendisi, hep sırtta olan gerçekten başka bir şey değildir...

Hep başa dönüyorsa, sonsuz gibi görünür. 

Başlangıcı olan, sonludur...

*Anlamlı derin yazı! Oysa derinlikten çok uzakta bir ağacın dalında oturuyor...