Karanlık

-1-

Yolculuk hüzünlü... Hüzün yolun sonundan değil, daha önce birlikte hiç yolculuk yapmamış olmaktan.

Hüzün, karanlık değil. Karanlık, hüznü ilk kez beraber yaşamak...

-2-

Bekleyiş yorucu... Yorgunluk bekleyişimiz yüzünden değil, birlikte pek az yorulmuş olmaktan.

Beklemek, karanlık değil. Karanlık, henüz ilk kez birlikte beklemekten...

-3-

Korkmak yersiz... Yersiz olan son değil, ilk kez birlikte beklediğimiz sonun, son kez olmasından.

Korkmak, karanlık değil. Karanlık olan, korkunun, kendimiz için olmaması...

-4-

Saklamak keskin... Açılan yara saklamaktan değil, ilk kez saklayamamış olmaktan.

Saklamak, karanlık değil. Karanlık, saklamak istemediğin onca şeyi saklarken, -henüz paylaşmadan- en olmazı saklamaktan aciz olmak...

-5-

Benzemek zor... Zor olan, benzediğimizin ne olduğu, nasıl olduğu değil, benzediğimize bu benzerliği göstermek...

Benzemek karanlık değil. Karanlık, benzediğine benzerliğini göstermenin tek yolunun, saklamak olması...

-6-

Dayanmak imkansız... İmkansız, olanlar değil, sonunda -artık- olmayacaklar...

Dayanamamak karanlık değil. Karanlık, dayanılmaz olana karşı -dayanabilmek için- tutunabileceğin tek şeyin artık dayanamadığını düşünmesi...

-7-

Teslim olmak çare değil. Eğer teslim olan, uğrunda teslim olmayacağın tek kişiyse, belki...

Teslim olmak karanlık değil. Karanlık, teslim olana yoldaşlık edememek.

-Son-

Umut, bir gün, öyle ya da böyle anlamak...

Karanlık, seni karanlıktan çıkartanın, -senden başka herkes için çok az parlak olanın- aydınlıkta görülememesi...

Karanlık, kurduğun her şeyin, -bir gün- elinde olmayan bir pişmanlığın üzerine oturması...

Anlamak, -vakti geldiğinde- elinde olmadan kurduklarını, ellerinle yıkabilmek...

Karanlık değil!